Rozdzielczość faksu

Rozdzielczość faksu określa poziom szczegółowości i ostrości zeskanowanego obrazu dokumentu, który zostanie przesłany i wydrukowany przez urządzenie faksowe odbiorcy. Podobnie jak w skanowaniu i drukowaniu, rozdzielczość faksu jest mierzona w jednostkach dpi (dots per inch) – punktów na cal. Im wyższa rozdzielczość faksu, tym więcej drobnych detali i ostrzejszy tekst może zostać zarejestrowany przez skaner nadawcy i odtworzony przez drukarkę odbiorcy, ale kosztem większej ilości danych do przesłania i dłuższego czasu transmisji.

Standardy faksowania, głównie standard Group 3, definiują kilka standardowych opcji rozdzielczości, które urządzenia faksowe muszą obsługiwać w celu zapewnienia kompatybilności:

  • Standard (Standard Resolution): zazwyczaj wynosi 200 x 100 dpi. Jest to najniższa rozdzielczość, wystarczająca do przesłania czytelnego tekstu o standardowym rozmiarze czcionki. Obraz może być nieco z pikselizowany, a drobne detale mogą być utracone. Jest to najszybszy tryb transmisji pod względem ilości danych na stronę.
  • Fine (Resolution): zazwyczaj wynosi 200 x 200 dpi. Oferuje lepszą jakość w porównaniu do rozdzielczości standardowej, z ostrzejszym tekstem i lepszym odwzorowaniem prostych grafik. Jest to dobry kompromis między jakością a czasem transmisji dla większości dokumentów tekstowych i biurowych.
  • Super Fine (Resolution): zazwyczaj wynosi 200 x 400 dpi lub 300 x 300 dpi. Oferuje jeszcze wyższą szczegółowość, idealną do przesyłania dokumentów z małym tekstemszczegółową grafikąrysunkami liniowymi czy zdjęciami (choć do zdjęć lepiej nadają się faksy w odcieniach szarości lub kolorowe). Ten tryb generuje więcej danych i wymaga dłuższego czasu transmisji.
  • Ultra Fine (Resolution): zazwyczaj wynosi 400 x 400 dpi lub 400 x 800 dpi (rzadziej spotykane). Najwyższa rozdzielczość oferowana w standardzie Group 3, zapewniająca bardzo wysoką szczegółowość. Używana do dokumentów wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Generuje największe pliki i najdłuższy czas transmisji.

W przypadku faksów kolorowych (np. wykorzystujących standard T.44/T.6 i kompresję JPEG), rozdzielczości mogą być podawane również w wyższych wartościach, podobnych do standardowego skanowania.

Wybór rozdzielczości faksu zależy od typu przesyłanego dokumentu i wymaganej jakości u odbiorcy. Dla większości dokumentów tekstowych i biurowych, rozdzielczość Fine (200 x 200 dpi) jest wystarczająca. Jeśli dokument zawiera mały tekst, szczegółowe rysunki lub obrazy, zalecane jest użycie wyższej rozdzielczości (Super Fine lub Ultra Fine), aby zapewnić ich czytelność i poprawność u odbiorcy.

Należy pamiętać, że wyższa rozdzielczość faksu oznacza większą ilość danych do przesłania, co bezpośrednio wpływa na wydłużenie czasu transmisji i potencjalnie zwiększenie kosztów (jeśli faks jest taryfikowany za czas połączenia). Urządzenia faksowe i ich modemy uzgadniają na początku połączenia najwyższą wspólną rozdzielczość, którą oba urządzenia obsługują. Jeśli nadawca ustawił rozdzielczość, której odbiorca nie obsługuje, faks zostanie przesłany w najwyższej wspólnej obsługiwanej rozdzielczości, co może skutkować niższą jakością niż oczekiwano.