Kompresja danych

Kompresja danych to proces zmniejszania rozmiaru pliku poprzez usunięcie lub efektywne zakodowanie redundantnych lub mniej istotnych danych. Kompresja danych jest stosowana w celu zmniejszenia zajętości miejsca na dysku, przyspieszenia przesyłania plików przez sieć i poprawy wydajności aplikacji. Istnieją dwie główne kategorie kompresji danych:

  • Kompresja bezstratna: technika, która umożliwia odzyskanie oryginalnych danych po dekompresji bez żadnej utraty informacji. Stosowana jest w przypadkach, gdy zachowanie pełnej integralności danych jest krytyczne, np. w archiwizacji dokumentów, oprogramowania i plików medycznych. Przykłady algorytmów kompresji bezstratnej to:

    • ZIP: popularny format archiwum, stosowany do kompresji plików i folderów.
    • LZW (Lempel-Ziv-Welch): używany w formacie GIF i TIFF.
    • PNG (Portable Network Graphics): format pliku graficznego, stosowany do przechowywania obrazów z bezstratną kompresją.

  • Kompresja stratna: technika, która usuwa część informacji z danych w celu uzyskania większego stopnia kompresji. Stosowana jest w przypadkach, gdy pewna utrata jakości jest akceptowalna, np. w kompresji obrazów, dźwięku i wideo. Przykłady algorytmów kompresji stratnej to:

    • JPEG: popularny format pliku graficznego, stosowany do przechowywania zdjęć z stratną kompresją.
    • MP3: format pliku dźwiękowego, stosowany do kompresji muzyki z stratną kompresją.
    • MPEG: format pliku wideo, stosowany do kompresji filmów z stratną kompresją.

Wybór odpowiedniej techniki kompresji zależy od rodzaju danych, wymagań dotyczących jakości i rozmiaru pliku oraz dostępnych zasobów obliczeniowych.